Mαντινάδες

Σαν είναι δυνατό πουλί και νταγιαντά τον πόνο
μπορεί και να πετά ψηλά με μια φτερούγα μόνο...

Φτερά δεν έχω μα ψηλά η αγάπη σου με βγάνει
και δε με νοιάζει να πετώ οτι καιρό κι αν κάνει...

Και στη ψηλότερη κορφή ο δρόμος να με βγάλει
Είναι απο πάνω ο ουρανός και κάτω θα 'μαι πάλι...

Δε χαμηλώνω τα φτερά στις δύσκολες μου ώρες
Γιατί 'χω μάθει να πετώ μες τσι ζωής τις μπόρες...